متن آهنگ زندگی یه بازیه از داریوش اقبالی

زندگی یه بازیه کی از عمرش راضیه
ابر گریونه دلم چشمه خونِ دلم
نمیتونم دلم رو راضی کنم 
این دل دیوونه رو راضی به این بازی کنم
یه بهونه برای بودن و موندن ندارم
تو گلوم بغض غمه هوای خوندن ندارم
همه جا سرد و سیاه رو لبهام ناله و آه
سر من بی‌سایه‌بون نگهم مونده به راه
دست من غمگین و سرد تو گلوم یه گوله درد
نه بهاری نه گـلی پاییزه پاییز زرد
دلی که دلدار نداره با زندگی کار نداره
غریب این دیارم یه آشنا ندارم
سرم بی سایه بونه دلم یه پارچه خونه
غم تو دلم نشسته بال و پرم شکسته
غریب این دیارم یه آشنا ندارم
سرم بی سایه بونه دلم یه پارچه خونه
همه جا سرد و سیاه رو لبهام ناله و آه
سر من بی سایه‌بون نگهم مونده به راه
دست من غمگین و سرد تو گلوم یه گوله درد
نه بهاری نه گـلی پاییزه پاییز زرد
دلی که دلدار نداره با زندگی کار نداره
غریب این دیارم یه آشنا ندارم
سرم بی‌‌سایه‌بونه دلم یه پارچه خونه
غم تو دلم نشسته بال و پرم شکسته
غریب این دیارم یه آشنا ندارم
سرم بی‌سایه‌بونه دلم یه پارچه خونه

متن آهنگ کهن دیاران از داریوش اقبالی

کهن دیارا دیار یارا دل از تو کندم ولی ندانم
که گر گریزم کجا گریزم وگر بمانم کجا بمانم
کهن دیارا دیار یارا دل از تو کندم ولی ندانم
که گر گریزم کجا گریزم وگر بمانم کجا بمانم
...

نه پای رفتن نه تاب ماندن چگونه گویم درخت خشکم
عجب نباشد اگر تبرزن طمع ببندد در استخوانم
در این جهنم گل بهشتی چگونه روید چگونه بوید
من ای بهاران ز ابر نیسان چه بهره گیرم که خود خزانم
...

کهن دیارا دیار یارا دل از تو کندم ولی ندانم
که گر گریزم کجا گریزم وگر بمانم کجا بمانم
کهن دیارا دیار یارا دل از تو کندم ولی ندانم
که گر گریزم کجا گریزم وگر بمانم کجا بمانم
...

صدای حق را سکوت باطل در آن دل شب چنان فرو کشت
که تا قیامت در این مصیبت گلو فشاند غم نهانم
کبوتران را به گاه رفتن سر نشستن به بام من نیست
که تا پیامی به خط جانان ز پای آنان فرو ستانم
کهن دیارا دیار یارا دل از تو کندم ولی ندانم
که گر گریزم کجا گریزم وگر بمانم کجا بمانم
کهن دیارا دیار یارا دل از تو کندم ولی ندانم
که گر گریزم کجا گریزم وگر بمانم کجا بمانم
....

آه ای دیار دور ای سرزمین کودکی من
خورشید سرد مغرب بر من حرام باد تا آفتاب توست به سرآغاز باورم
ای خاک یادگار ای لوح جاودانه ایام
ای پاک ای زلالتر از آب و آئینه
من نقش خویش را همه جا در تو دیده ام
تا چشم بر تو دارم در خویش ننگرم
ای کاخ زرنگار ای بام لاجوردی تاریخ
فانوس یاد توست که در خوابهای من زیر رواق غربت همیشه روشن است
برق خیال توست که گاه گریستن دربامداد ابری من پرتو افکن است
اینجا همیشه روشنی توست رهبرم
ای زادگاه مهر ای جلوگاه آتش زردشت
شب گرچه در مقابل من ایستاده است
چشمانم از بلندی طالع به سوی توست
وزپشت قله های مه آلوده زمین در آسمان صبح تو پیداست اخترم
ای ملک بی غروب ای مرز و بوم پیر جوانبختی
ای آشیانه کهنه سیمرغ
یه روز ناگهان
چون چشم من ز پنجره افتد بر آسمان
میبینم آفتاب تو را در برابرم
...

سفینه دل نشسته در گل
چراغ ساحل نمی درخشد
دراین سیاهی سپیده ای کو
که چشم حسرت در او نشانم
الا خدایا گره گشایا
به چاره جویی مرا مدد کن
بود که بر خود دری گشایم غم درون را برون کشانم
چنان سراپا شب سیه را به چنگ و دندان درآورم پوست
که صبح عریان ز خون نشیند بر آستانم در آسمانم
.....

کهن دیارا دیار یارا دل از تو کندم ولی ندانم
که گر گریزم کجا گریزم وگر بمانم کجا بمانم
کهن دیارا دیار یارا دل از تو کندم ولی ندانم
که گر گریزم کجا گریزم وگر بمانم کجا بمانم

متن آهنگ عشق از داریوش اقبالی

عشق به شکل پرواز پرنده‌ست
عشق خواب یک آهوی رمنده‌ست
من زائری تشنه زیر باران
عشق چشمه آبی اما کشنده‌ست

من می‌میرم از این آب مسموم
اما اون‌که مرده از عشق تا قیامت هر لحظه زنده‌ست
من می‌میرم از این آب مسموم
مرگ عاشق عین بودن اوج پرواز پرنده‌ست

[داریوش]
تو که معنای عشقی به‌من معنا بده! ای یار!
دروغ این صدا را به‌گور قصه‌ها بسپار
صدا کن اسممو از عمق شب از نقب دیوار

برای زنده‌بودن دلیل آخرینم باش
منم من بذر فریاد خاک خوب سرزمینم باش
طلوع صادق عصیان ِ من، بیداری‌ام باش

[فرامرز اصلانی]
عشق گذشتن از مرز وجوده
مرگ آغاز راه قصه بوده

[داریوش]
من راهی شدم نگو که زوده
اون‌کسی که سرسپرده مثل ما عاشق نبوده
اما اون‌که عاشقونه جون سپرده هرگز نمرده

متن آهنگ برگ از سیاوش قمیشی

مثله برگی خشک و تنها رویه شاخه موندم اینجا می ترسم 
تویه چنگ وحشی باد برم از خاطر و از یاد بپوسم 
همه ی روزای من ‍‍‌، قصه ی بودن من ، 
تویه آینه ی دلم 
مثله شب سیاه و سرده ، مثله ابرا رنگِ درده 

تو شتاب لحظه ها من ، با خودم یکه و تنها می دونم 
تو سراب این افق تا سفر نهایت اینجا می مونم 
همه ی روزای من ‍‍‌، قصه ی بودن من ، 
تویه آینه ی دلم 
مثله شب سیاه و سرده ، مثله ابرا رنگِ درده 

مثله یه غروب تنها ، که میشینه پشت ابرا 
یه سکوت بی پناهم 
تویه این بیهودگی ها لحظه ها رو می شمارم 
انتظار هر نگاهم 

مثله برگی خشک و تنها رویه شاخه موندم اینجا می ترسم 
تویه چنگ وحشی باد برم از خاطر و از یاد بپوسم

متن آهنگ بازی از سیاوش قمیشی

تمام سال من بی‌ تو ، پر از سوز زمستونه

صدای خنده رو هیچ کس نمیشنوه از این خونه

تو رفتی‌ و نگاه من یه دریا درد و غم داره

یکی‌ انگار توی سینم گل یأس داره میکاره

بی‌ تو قلب جهنم هم ، مثل خونه واسم سرد

با اون حالی‌ که تو رفتی‌ ، محال بازی برگرده



دارم یخ میزنم بی‌ تو ، تا فرصت هست آخه برگرد

تو این سرمایِ تنهائی‌ نمی‌شه حفظ ظاهر کرد

جای خیلی تو داره همه دنیام و میگیره 

بی‌تو آسونترین کارها، واسم سخت و نفس گیر

بی‌تو هم صحبت شبهام، همین چهار دونه دیوار

بی‌تو این سقف هم سقف نیست، ازش دلتنگی‌ می‌باره